Forum Czatu Mezatki Zonaci

megi..pl

zauroczył mnie ten wiersz Witkacego chyba się go nauczę na pamięć....

Leżałam nieruchomo w łanie zboża

wdychałam jego swojski zapach życia,

wiatr muskał pieszczotliwie me ciało

a ja wyobrażałam sobie, że to Jego pieszczota.

Promienie słońca dawały rozkosz gorąca

tak rozpalającego w uścisku kochanków,

wyobraźnia koiła samotność

i dawała poczucie zjednoczenia.

Czułam rozkosz zjednoczenia

ciągle nieprzemijającą,

czułam nieme słowa pieszczoty

a szaleństwo ogarniało me wnętrze.

Już nie byliśmy osobno

ani nie byliśmy sobie obcy,

ja wiecznie w myślach połączona z Nim

a On wiecznie mych myśli nie odstępujący.

megi..pl

Kazimierz Przerwa-Tetmajer "Lubię, kiedy kobieta..."/
....................................................................

Lubię, kiedy kobieta omdlewa w objęciu,
kiedy w lubieżnym zwisa przez ramię w przegięciu,
gdy jej oczy zachodzą mgłą, twarz cała blednie
i wargi się wilgotne rozchylą bezwiednie.

Lubię, kiedy ją rozkosz i żądza oniemi,
gdy wpija się w ramiona palcami drżącemi,
gdy krótkim, urywanym oddycha oddechem
i oddaje się cała z mdlejącym uśmiechem.

I lubię ten wstyd, co się kobiecie zabrania
przyznać, że czuje rozkosz, że moc pożądania
zwalcza ją, a sycenie żądzy oszalenia,
gdy szuka ust, a lęka się słów i spojrzenia.

Lubię to -- i tę chwilę lubię, gdy koło mnie
wyczerpana, zmęczona leży nieprzytomnie,
a myśl moja już od niej wybiega skrzydlata
w nieskonczone przestrzenie nieziemskiego świata."

sexowna blondyneczka

Śpieszmy się- wiersz, który nabrał dla mnie innego znaczenia, niż wtedy, gdy byłam gówniarą i czytałam go po raz pierwszy

Śpieszmy się kochać ludzi tak szybko odchodzą
zostaną po nich buty i telefon głuchy
tylko to co nieważne jak krowa się wlecze
najważniejsze tak prędkie że nagle się staje
potem cisza normalna więc całkiem nieznośna
jak czystość urodzona najprościej z rozpaczy
kiedy myślimy o kimś zostając bez niego

Nie bądź pewny że czas masz bo pewność niepewna
zabiera nam wrażliwość tak jak każde szczęście
przychodzi jednocześnie jak patos i humor
jak dwie namiętności wciąż słabsze od jednej
tak szybko stąd odchodzą jak drozd milkną w lipcu
jak dźwięk trochę niezgrabny lub jak suchy ukłon
żeby widzieć naprawdę zamykają oczy
chociaż większym ryzykiem rodzić się niż umrzeć
kochamy wciąż za mało i stale za późno

Nie pisz o tym zbyt często lecz pisz raz na zawsze
a będziesz tak jak delfin łagodny i mocny

Śpieszmy się kochać ludzi tak szybko odchodzą
i ci co nie odchodzą nie zawsze powrócą
i nigdy nie wiadomo mówiąc o miłości
czy pierwsza jest ostatnią czy ostatnia pierwszą

ks. Jan Twardowski